یه حرفایی (دردایی) رو تو دنیا هیچ کس نمی فهمه. چون نیازمند یه درد یا تجربه مشترکه. برای همه ی ما پیش میاد که هر حرفی رو به یکی می زنیم، یه حرفایی رو با خانواده می زنیم، یه حرفایی رو با رفقا، یه حرفایی رو به غریبه ها و یه حرف هایی رو هم مستقیما با خدا اما یه حرف هایی هم هست که هیچ کس تو دنیا غیر از خودت نمی فهمدش و از مطرح کردنش هم سودی نمی بری. فقط خودتی و خودت، واسه همین به دوش کشیدنش برات سخت تر میشه. تا اونجایی که در تصمیمات تردید ایجاد می کنه و حتی می تونه پشیمونت کنه. امیدوارم مردد نشم و اگر هم شدم لااقل پشیمون نشم. همین