تو مثل دریا بودی و من آدمی که از ازدیاد عطش، در تو غرق شدم. حالا جسدم را به ساحل پس داده ای. ای کاش دل به باتلاق سپرده بودم، لااقل تا ابد مرا در آغوشش نگه می داشت.