نفس های آخر اسفند است. اسفندی که همیشه برای من حتی از فروردین لذت بخش تر است، هوا و حال و هوای اسفند فوق العاده ترین خاطره ای است که از بچگی دارم. شاید من کمی آنرمال باشم ولی از دیدن این شلوغی های زیبا، این خرید های یهویی و این همهمه ی مردم لذت می برم. مردمی که می خندند و خرید می کنند برای لحظاتی که می خواهند، فقط خوشحال باشند. نه به گذشته نگاه کنند و غصه بخورند و نه نگران آینده باشند. مردمی که می خواهند حتی شده چند دقیقه پیش و پس لحظه تحویل سال را، در لحظه زندگی کنند. آرزویی که شاید فقط همین چند دقیقه از سال برای همه برآورده می شود. به نظر من این چند دقیقه، زیباترین دقایق هر سال است. حداقل برای من و شاید برای خیلی ها. فارغ از همه چیز. واقعیِ واقعی.
به امید روزهای بهتر
