اگر انگیزه داشتم مرگ هم حریفم نبود، طوفان که چیزی نیست اما حالا که انگیزه، برام خلاصه شده در کلمه ای برای توصیف الکی خوش ها، هر نسیمی منو با خودش می بره و هر دردی به کام مرگ می کشوندم. من بیدی ام که با هر بادی می لرزم. قبول کردن جبرِ تقدیر یعنی پایان ماجرا؛ چه در فیلم ها چه در واقعیت.
پی نوشت: قبولش نمی کنم.
