استان کردستان و هنگ مرزی بانه طبق تقسیمات یکی از چند نقطه ی عملیاتی - امنیتی کشور محسوب میشه. در واقع کردستان جزء اولین مناطق عملیاتی ایران به حساب میاد و شرایط کوهستانی این منطقه کار مرزبانی رو بسیار مشکل کرده. با توجه به امکانات بسیار کم مرزبانی ناجا رفت و آمد پاسگاه های دوردست در این استان از اواخر پاییز تا اوایل بهار به شکل پیاده صورت می گیره. به عنوان مثال ما همین سری برای مرخصی 18 کیلومتر مسیر رو در زمان 4 ساعت پیاده اومدیم و عملا پدرمون دراومد. بماند که به دلیل اشتباه یکی از دوستان از یک شیب بسیار خطرناک با برفی که عملا یخ زده بود به صورت چهار دست و پا عبور کردیم و حتی دو سرباز و یک کادر به صورت سطحی زخمی شدن. با این حال خدمت در چنین شرایطی هم حال و هوای خودشو داره و به نظرم حرف زدنِ خشک و خالی بی فایده و خالی از لطفه و تا اونجا که تونستم و حالشو داشتم یک سری عکس گرفتم و آماده کردم تا بیش تر با حال و هوای مرز و مرزبانی در کردستان آشنا بشید.
درب ورودی پاسگاه کاملا زیر برف. ارتفاع درب ورودی چهار پنج متری میشه.
ادامه دارد در ادامه مطلب.
پشت پاسگاه به سمت عراق (سلیمانیه) اگه به وسط (رو به پایین سمت راست) تصویر دقت کنید یک سری فرو رفتگی می بینید. اونجا جاده است و با کولاک برف کلا مسدود شده، حداقل تا دو ماه دیگه نمیشه به اونجا دسترسی داشت و تقریبا ده متر برف اون ناحیه رو پوشونده.
این سمت به طرف ایران و به یک روستای مرزی می رسه که جدیدا ما برای مرخصی از این دره که می بینید تردد می کنیم. (کنار رودخونه) که بهار بسیار زیبایی داره.
اون آنتن بی سیمه که خب مشخصه. اون دایره که یک بخشیش پارو شده محل نشستن هلی کوپتره که بیش تر جنبه ی تزیینی داره چون زیاد ازش استفاده نمیشه. اون چیزای درب و داغونی هم که می بینید مثلا فنس و سیم خاردار پاسگاهه در صفرِ مرز در منطقه ی عملیاتی. همون طور که می بینید نصفش داغونه نصفشم زیر برفه. اون جاده ای هم که گوشه ی سمت چپ بالا می بینید اون طرفش (که برفش کم میشه) عراقه.
چیزی نیست، یه روز عادی، یه کولاک معمولی. چیزی که در زمستان بارها و بارها اتفاق میفته.
خب حالا پد هلی کوپتر رو می بینید که کلا برفش پارو شده، کپسول های خالی کنارشه، اون ردپا تا انتهای دره میره (رد پای بچه هاییه که برای برجک جیره غذایی می برن)
تیربار پی کا (گرینف)
سلول خورشیدی (جهت شارژ بی سیم) پاسگاه موتور برق داره که فقط چند ساعت طی شب روشنه. و خمپاره 60 م.م
تیربار دوشکا
نمونه ی جیره ی مثلا ویژه ی تغذیه ای (ما بهش می گیم جیره خشک) که طبق برنامه باید هر هفته یا دو هفته یک بار (بسته به میزان موجودی در انبار) به همه داده بشه.
در راه مرخصی (مسیری که ما ازش رفت و آمد داریم)