شاید تا به حال برای گوش کردن موزیک یک دفعه صدا رو تا اخر زیاد کرده باشین، یا شاید توی مهمونی یا یک محیط پر سر و صدا قرار گرفته باشین این کار تا چند دقیقه ی اولش آزاردهنده است، یعنی تو چند دقیقه ی اول شما از بلندی صدا اذیتت میشین اما با گذر زمان شما به اون صدا حالا می خواد صدای مطلوبی مثل موسیقی باشه یا یک صدای آزاردهنده عادت می کنید. مشخصه که عادت کردن به صدای بلند موسیقی از صداهای ناهنجار راحت تره. اتفاقی که در کشور ما هم افتاده همینه، همه ی ما به ظلم و بدبختی عادت کردیم، خیلی از ظلم هایی که بهمون شد رو نادیده گرفتیم و حالا دچار یه بی حسی مزمن شدیم. نباید عادت می کردیم اما کردیم، بعضی از ظلم هایی که بهمون شد رو مثل موسیقی بلند حتی دوست داشتیم. مثلا فیلم هایی که با پول کثیف ساخته شده رو نگاه کردیم و حتی لذت بردیم و دست زدیم، غافل از اینکه داریم کسی رو تشویق می کنیم که می تونه یکی از عوامل وضعیت این روزهامون باشه و آخرش هم بیاد و هشتگ متعفن قضاوت نکنیم رو بزنه.
برای برون رفت از چنین شرایطی نمیشه صدا رو کم کرد اما میشه عادت نکرد، میشه از صدای بلند فاصله گرفت، میشه رفت بیرونِ مهمونی یه دوری زد و برگشت تا بفهمی گوشِت داشت زیر اون حجم از صدا کَر میشد. پس به شرایطِ بد عادت نکن.
